Często nam, dorosłym wydaje się, że młodym ludziom trudno dziś odróżnić dobro od zła, że są zagubieni i niekoniecznie myślą o drugim człowieku. Nic bardziej mylnego. Podczas niedzielnej Gali – upewniliśmy się, że „dobro” w nich ma się bardzo dobrze!

W naszej uroczystości uczestniczyło blisko 160 osób z całej archidiecezji, skupionych wokół jednego – pomagania drugiemu człowiekowi. Kluczem do ich działania jest wolontariat. Nie mierzą, nie rachują, nie obliczają tylko poświęcają się i pracują dla bliźniego.

Bóg w tym wszystkim jest ogromną pomocą. Jestem lektorem, działam w Kościele, działam tutaj (w Caritas – przypis red.), więc jest to dla mnie ogromne wsparcie, w szczególności gdy łączę obie rzeczy – Boga i pomoc drugiemu człowiekowi. Daje mi to ogromną radość i mam nadzieję, że będzie to trwało jak najdłużej. Wiem, że dobro wraca – wyjaśnia swoją misję Jakub Łukasik, jeden z liderów wolontariatu Caritas Archidiecezji Lubelskiej.

Gala rozpoczęła się Mszą Świętą koncelebrowaną przez ks. Wiesława oraz ks. Marcina – kapitanów „okrętu” Caritas Archidiecezji Lubelskiej. Zaraz po niej odbyło się podsumowanie projektu pt. „Młodzieżowy Klub Pomysłów”, który realizowaliśmy dzięki Fundacji Rozwoju i Aktywności Społecznej „Przyjaźń”, w ramach Funduszu Inicjatyw Obywatelskich Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej. Brali w nim udział liderzy naszego wolontariatu. Zrealizowali 10 inicjatyw, spośród których najważniejszy był i jest człowiek. Z dumą prezentujemy naszych liderów:

Ania Kurkiewicz – postanowiła w przedświątecznym szale zakupów postawić tablice z napisem: „Najlepsze, co mogę dać drugiemu człowiekowi to…” – prosząc przechodniów o chwilę refleksji i dokończenie zdania.

Kasia Kędzierska – podczas „Prezentów z nieba” zadbała, aby mamy naszych małych podopiecznych otrzymały prezenty od św. Mikołaja. W podzięce za ich bezwarunkową miłość do swoich dzieci. Przy okazji dowiedziała się co znaczy „załatwić” fakturę przelewową J.

Kasia Wójcik – zadbała, aby nasi wolontariusze poczuli Święta Bożego Narodzenia. Zorganizowała dla nich Wigilię i uroczyste ubieranie choinki.

Mateusz Jóźwiak – pokazał, że w każdej chwili warto być sobą i nie udawać. Nagrał film ze świadectwem swojego brata, który sam się przekonał, że dumnie być Kaniorowcem.

Dominika Łukaszuk – pośrednik św. Mikołaja. Przez miesiąc odwiedzała dzieci (podopiecznych naszej Caritas) i razem z nimi rysowała/pisała listy do św. Mikołaja. Następnie w ciągu jednego dnia jak sama stwierdziła wydała najwięcej w swoim życiu. Wszystkie dzieci otrzymały wymarzone prezenty.

Monika Pasicka – pomysłodawczyni i realizatorka „Nocnej Maskarady”, czyli balu charytatywnego dla wszystkich wolontariuszy. Dzięki niej i uczestnikom Balu, Dominika mogła spełnić marzenia naszych małych podopiecznych.

Anitka Kowalczyk – pomysłodawczyni inicjatywy dziękowania wszystkim za to, że są. Przypadkowym przechodniom rozdawała tulipany, z małą karteczką i napisem: „Dziękuję, że jesteś”.

Paula Wójtowicz – pokazała, że pisanie listów i kartek świątecznych to nie nuda. Dzięki nim uczniowie szkół napisali listy do swoich rówieśników z Pogodnego Domu – Placówek Opiekuńczo- Wychowawczych w Lublinie. Wcieliła się w rolę Listonosza Dobroci, dostarczając plastyczne arcydzieła oraz słodkie upominki.

Oliwia Górska – senioralne selfie, czyli młodzi i starsi na jednym zdjęciu. Międzypokoleniowe budowanie relacji za pomocą zdjęć.

Jakub Łukasik – jak Wodecki czarował na scenie i prowadził jako konferansjer II Galę Wolontariatu. To dzięki  jego inicjatywie jest teraz o czym pisać J.

Po podsumowaniu projektu przeszliśmy do kolejnej części niedzielnej uroczystości. Wolontariusze podzieli się na 8 grup i przystąpili do pracy pod okiem naszych liderów, którzy po raz pierwszy w życiu prowadzili szkolenia. Ich zdaniem było określenie jaki powinien być/jest przysłowiowy okręt o nazwie Caritas. Wolontariusze mówili o załodze, kapitanie, żaglach i o tym co na zewnątrz, czyli kotwicy, słońcu, wietrze i banderze jaka nam przyświeca. Brzmi tajemniczo, ale uwierzcie nam, że świetnie poradzili sobie z tym zadaniem. Dali nam bardzo dużo cennych wskazówek i inspiracji do działania.

Po części warsztatowej został rozstrzygnięty konkurs Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom dla Szkolnych Kół Caritas. Jego zasady są bardzo proste: wygrywa to Koło, które rozprowadzi największą ilość świec oraz zbierze jak najwięcej korków. Kolejny raz bezkonkurencyjne w tej dyscyplinie okazało się Szkolne Koło Caritas z Gimnazjum nr 5 w Lublinie, które wygrało drugi raz z rzędu.

Punktem kulminacyjnym było wręczenie statuetek Wolontariusza Roku Caritas Archidiecezji Lubelskiej. Nominowanych było 30 osób, a wyboru dokonała nasza Kapituła Honorowa, w składzie: ks. Wiesław Kosicki – kapitan, Ewelina Jocek – animator wolontariatu z Fundacji Przyjaźń, Robert Krzyszczak – przyjaciel Caritas, Justyna Małyska – Sekretarz Caritas, Agnieszka Zańko – wolontariusz i osoba odpowiedzialna za funkcjonowanie Domu Spotkania w Dąbrowicy, Wiesława Rzedzicka – opiekun SKC w Biskupicach. Kapituła po burzliwych obradach podjęła bardzo trudną decyzje. Wybór podyktowany był następującymi kryteriami: stażem w Szkolnym Kole Caritas oraz zasługami i przebiegiem działalności. Nagrodę Wolontariusza Roku Caritas Archidiecezji Lubelskiej otrzymały 3 osoby:

Aleksandra Starzomska – liderka Szkolnego Koła Caritas w Zespole Szkół w Sawinie i jego przewodnicząca od 2 lat. Zawsze zaangażowana w pomoc potrzebującym. Inicjuje wiele akcji pomocowych w szkole i środowisku lokalnym. Prawdziwy spirytus movens.

Eryk Kalamon – aktywnie uczestniczy w pracach Szkolnego Koła Caritas przy Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 7 w Chełmie, od września 2012 roku. Uczestnik wielu akcji charytatywnych m.in. „Biegu Caritas”, w którym wziął czynny udział. Jest chłopcem, którego surowo doświadczyło życie. Choruje na czterokończynowe porażenie dziecięce, porusza się na wózku inwalidzkim. Mimo to swoją radością zaraża innych. Jego największe marzenie to zorganizowanie akcji dla bezdomnych w Chełmie.

Angelika Siedliska – od 6 lat angażuje się w działalność Szkolnego Koła Caritas przy Zespole Szkół w Końskowoli. Pełna inicjatywy, samodzielność i motywacji. Jej działalność w SKC zdecydowanie wyróżnia się na tle pozostałych wolontariuszy, często podczas zbiórek żywności pełni kilka dyżurów w ciągu jednego dnia.

I tak po dniu pełnym emocji i inspiracji spotkanie zakończyliśmy wspólnym kolędowaniem.

Była to druga w historii lubelskiej Caritas Gala Wolontariatu. To święto i czas docenienia dla bohaterów C – jak Caritas, skupionych w Szkolnych Kołach i przy naszej Centrali. To ich zaangażowanie przekłada się na zbiórki żywności, rozgłos medialny, na pozytywne budowanie wizerunku młodej osoby, która nie wstydzi się, że pomaga w organizacji katolickiej, gdzie najważniejszy jest Bóg i pomoc drugiemu człowiekowi. To oni motywują i inspirują do działania i za to im dziękujemy!