Caritas Polska od 2014 roku finansuje funkcjonowanie centrum medycznego Caritas Syria w Damaszku, oferującego dostęp do opieki zdrowotnej dla tysięcy uchodźców wewnętrznych i społeczności lokalnych.
Wojna w Syrii trwa od 6 lat. 80% Syryjczyków żyje w ubóstwie, co trzecie gospodarstwo domowe jest zadłużone. W Syrii mieszka obecnie około 18 milionów ludzi, z których ponad 13 milionów potrzebuje pomocy humanitarnej, w tym 6 milionów dzieci. Miliony ludzi musiały uciekać ze swoich domów – około 5 milionów osób wyjechało poza granice kraju, a ponad 6 milionów pozostało w Syrii jako uchodźcy wewnętrzni.
Ogromna część Syryjczyków potrzebuje pomocy medycznej. Rodziny uchodźców wewnętrznych zwykle pozostają bez jakichkolwiek źródeł utrzymania. Stan zagrożenia ciągłą wojną i traumatyczne doświadczenia źle wpływają na stan psychiczny Syryjczyków. Wiele osób odniosło obrażenia podczas ataków moździerzowych i innych działań wojennych, a złe warunki życia – brak ogrzewania zimą, niedobór jedzenia, brak dostępu do wody – pogarszają jeszcze stan zdrowotny społeczeństwa syryjskiego. Liczba wykwalifikowanych pracowników służby zdrowia spadła o prawie połowę względem sytuacji przedwojennej. Ponad połowa publicznych szpitali w Syrii jest nieczynna lub działają w nich tylko niektóre oddziały. 40% ludności nie ma dostępu nawet do podstawowych usług medycznych.
Dlatego Caritas Polska od 2014 roku wspiera projekt realizowany przez Caritas Syria, polegający na zwiększeniu dostępności usług medycznych dla osób przebywających obecnie na terenie Damaszku i jego przedmieść. Beneficjenci wybierani byli w oparciu o kilka kryteriów – priorytetowo traktowane były rodziny, w których są osoby niepełnosprawne fizycznie lub intelektualnie, osoby z obrażeniami fizycznymi lub psychicznymi, rodziny wielodzietne, rodziny przesiedlone znajdującej się w ekstremalnie trudnej sytuacji materialnej, osoby starsze bez wsparcia ze strony krewnych oraz osoby cierpiące na choroby przewlekłe, które wymagają stałego leczenia.
Caritas Syria od 2012 roku prowadzi centrum medyczne w Damaszku, w dzielnicy Al-Koussour. Ośrodek ten prowadzi rejestrację beneficjentów, którzy po przeanalizowaniu ich przypadku otrzymują bony na usługi medyczne. Centrum w Damaszku nawiązało współpracę ze szpitalami, ośrodkami zdrowia, aptekami i lekarzami, tworząc sieć placówek, w których realizowana jest bezpośrednia pomoc medyczna. Pracownicy centrum medycznego Caritas Syria umawiają wizyty beneficjentów u lekarzy specjalistów zaangażowanych w projekt. Centrum pokrywa koszty takich usług jak różnego rodzaju badania u lekarzy pierwszego kontaktu i specjalistów, badania ambulatoryjne, analizy medyczne, operacje chirurgiczne, zakup leków oraz urządzeń i sprzętu medycznego dla osób przewlekle chorych.
Caritas Polska przekazała w 2016 roku na ten projekt 200 tysięcy euro, co stanowiło 1/3 budżetu całego projektu, finansowanego również przez Caritas z Niemiec, Hiszpanii i Włoch. W ramach projektu w okresie od maja do sierpnia 2016 roku pomoc w postaci voucherów na usługi medyczne otrzymało 2018 osób. Sfinansowano 1137 przypadków leczenia w szpitalach – przede wszystkim w sytuacjach zagrożenia życia na oddziale intensywnej terapii, ale także w zakresie zabiegów ortopedycznych, okulistycznych, ginekologiczno-położniczych i wielu innych. Środki przeznaczono także na 5997 przypadków ambulatoryjnych, z których połowa dotyczyła realizacji recept na leki. Sfinansowano prawie 700 prześwietleń RTG, ponad 600 analiz laboratoryjnych, ponad 500 konsultacji kardiologicznych i wiele wizyt u innych specjalistów. Dodatkowo 45 osób otrzymało pomoc w zakupie sprzętu medycznego.
Ze względu na ogromną skalę potrzeb i brak perspektyw poprawy sytuacji, projekt wsparcia medycznego będzie kontynuowany w 2017 roku. Podobnie jak w poprzednich latach, pomoc obejmować będzie dostęp do zabiegów medycznych dla pacjentów hospitalizowanych, dostęp do badań lekarskich i leków oraz zakup sprzętu i aparatury medycznej. Beneficjentami będą przede wszystkim gospodarstwa domowe prowadzone przez kobiety, dzieci bez opieki dorosłych, rodziny uchodźców wewnętrznych, rodziny z osobami niepełnosprawnymi, samotne osoby starsze, rodziny wielodzietne, osoby chore na choroby przewlekłe.