21 listopada roku odbyło się poświęcenie nowego budynku Caritas w parafii św. Pawła Apostoła w Zduńskiej Woli. W uroczystość Chrystusa Króla, a jednocześnie w Dniu Pracownika Socjalnego, poświęcenia i błogosławieństwa wolontariuszy Parafialnego Zespołu Caritas oraz pracowników Miejskiego i Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Zduńskiej Woli dokonał ks. bp Krzysztof Wętkowski, ordynariusz diecezji  włocławskiej.

Budynek został zbudowany w latach 2019–2021 z inicjatywy Parafialnego Zespołu Caritas Parafii św. Pawła Apostoła w Zduńskiej Woli, z przeznaczeniem na magazyn i punkt wydawania żywności dla potrzebujących. Na zaproszenie ks. Andrzeja Jaworskiego, proboszcza parafii, w niedzielnej uroczystości wzięli udział: ks. Jacek Kędzierski (dyrektor Caritas Diecezji Włocławskiej), zarząd i wolontariusze Parafialnego Zespołu Caritas, dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Zduńskiej Woli pani Mirosława Jakubowska oraz kierownik pani Beata Synowiec, dyrektor Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Zduńskiej Woli pani Aleksandra Pawlicka, architekt i kierownik budowy inż. Jan Kaczmarek, fundator obiektu pan Leszek Felsztyński, a także księża wikariusze ks. Karol Skrobicki i ks. Maciej Burszewski.

Ks. bp Krzysztof Wętkowski zwrócił się do zebranych gości oraz wolontariuszy parafialnego Caritas słowami: „Dzięki Bożej dobroci oraz pracy i ofiary wielu z nas został zbudowany ten nowy obiekt, ku niesieniu pomocy potrzebującym. Wspólnota Caritas i ludzie dobrej woli tworzą żywy Kościół Jezusa, dzieląc się z potrzebującymi modlitwą, czasem, pomocą materialną. Poprzez posługę rodzi się Jezus Chrystus w drugim człowieku i w nas samych. Razem z wami pragnę prosić dobrego Boga o błogosławieństwo dla tego dzieła Caritas, wolontariuszy Parafialnego Zespołu Caritas Parafii św. Pawła Apostoła, Miejskiego i Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Zduńskiej Woli.”

Następnie ks. proboszcz Andrzej Jaworski odczytał fragment Ewangelii według św. Jana 14, 2-6 mówiący o przygotowanych mieszkaniach w niebie.

Ksiądz biskup pobłogosławił miejsce, wolontariuszy, pracowników i pokropił wodą święconą, wypowiadając słowa: „Błogosławiony Jesteś, Panie, Boże wszechświata. Twój Syn stał się dla nas człowiekiem, żył i pracował u boku Maryi i Józefa, dając nam przykład pełnienia Twej woli. Chrystus głosząc Dobrą Nowinę pochylał się nad ubogimi i cierpiącymi, niosąc im umocnienie oraz zdrowie duszy i ciała. Ty pozwalasz ludziom budować domy i tworzyć wspólnoty, aby mogli w nich wzrastać we wzajemnej miłości i osiągać pełnię człowieczeństwa. Spojrzyj z miłością na to dzieło i obdarz go obfitym błogosławieństwem. Wysłuchaj modlitw, które zanosimy do Ciebie. Udzielaj wspólnocie Caritas oraz ośrodkom pomocy społecznej pokoju i radości, wspomagaj ich w posłudze ubogim, broń ich przed niebezpieczeństwem. Pozwól, aby pamiętali, że wszyscy jesteśmy pielgrzymami do Twego domu, gdzie razem z Synem i Duchem Świętym jesteś nieprzemijającym szczęściem człowieka. Przez Chrystusa, Pana naszego.”

Proboszcz parafii odczytał akt poświadczający wzniesienie budynku na potrzeby Caritas i osób biorących udział w uroczystości. Następnie akt został podpisany. Podziękowania i wizerunek św. Teresy z Kalkuty przekazano inż. Janowi Kaczmarkowi za ufundowanie projektu i nadzór budowlany oraz panu Leszkowi Felsztyńskiemu za ufundowanie budynku. Podziękowania za owocną współpracę, wraz z wizerunkiem patronki ubogich, św. Teresy z Kalkuty, zostały skierowane również na ręce dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Zduńskiej Woli pani Mirosławy Jakubowskiej oraz dyrektor Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Zduńskiej Woli, pani Aleksandry Pawlickiej.

Podziękowania ks. bp. Krzysztofowi, za poświęcenie obiektu i błogosławieństwo, przekazały prezes PZC, pani Maria Felcenloben (imieniu parafialnej Caritas) oraz pani Mirosława Jakubowska w imieniu MOPS i pani Aleksandra Pawlicka.

Następnie słowo do zebranych skierował ksiądz biskup ordynariusz.

– W Ewangelii była mowa o tym, że jest wiele mieszkań przygotowanych i wiemy że Pan Jezus w pewnym kontekście w Ewangelii mówił do swoich słuchaczy, że potrzebujących i biednych będziecie mieli zawsze między sobą i tego doświadczamy. Myślę, że dzisiaj te wymiary biedy trochę się zmieniły, rozszerzyły, bo zazwyczaj żeśmy myśleli o tej biedzie materialnej, która jest, która istnieje i która będzie i być może będzie się powiększać. Ale jest też taki wymiar biedy, która polega na wyizolowaniu człowieka, braku kontaktu z innymi, samotności. Dzisiaj wielu ludzi przeżywa w tym okresie pandemicznym różnego rodzaju trudności ze swoją psychiką, zaburzeniami. To są wszystkie osoby biedne, a głównie w tym rozumieniu ewangelicznym biedni są ci, którzy nie znają Boga. To jest ogromy obszar tego wszystkiego i także w tym znaczeniu ta działalność Caritas staje się różnorodna w różnych miejscach. Nie tylko pomoc materialna czy żywnościowa, ale także pomoc psychologiczna czy terapeutyczna, a nawet taka, która jest związana z pracą wolontariuszy, którzy odwiedzają ludzi samotnych i wystarczy, że do nich przyjdą i z nimi rozmawiają, i to jest niekiedy wystarczająca pomoc. Dziękuję za ten budynek, jak powiedziałem, ta rzeczywistość biedy materialnej będzie trwała zawsze. Dobrze, że te osoby, które przychodzą po pomoc są przyjmowane w takich dobrych, godnych warunkach, że nie tylko okazuje się szacunek tej żywności, tym produktom, które powinny być należycie przechowane, ale przede wszystkim okazuje się szacunek temu, kto przychodzi i w takich warunkach może rozmawiać i tę pomoc przyjąć. Temu ten obiekt z pewnością będzie służył i że taka idea powstała, za to bardzo dziękuję. Dziękuję także za współpracę, o której ksiądz proboszcz mówił – ośrodkowi pomocy miejskiemu i gminnemu. To wszystko służy jednemu człowiekowi, który jest człowiekiem potrzebującym niezależnie od tego, czy on jest człowiekiem należącym do Kościoła czy nienależącym. Jest to człowiek, który tej pomocy potrzebuje, tego uczyła nas św. Teresa z Kalkuty. Dziękuję wszystkim, którzy się w to dzieło zaangażowali: przygotowali projekt i go nadzorowali i ufundowali. Dziękuję wszystkim wolontariuszom, pracownikom tym, którzy są związani z Parafialnym Zespołem Caritas. Ta praca jest bardzo ważna, bywa często, że niewdzięczna i trudna, bo tacy też są ludzie. Nie tylko tacy, którzy potrafią tę pracę docenić, ale jak to dzisiaj bywa, ludzie są dzisiaj roszczeniowi. To jest trudny odcinek pracy, ale nikt nie powiedział, że będzie łatwo. Nawet jeżeli na tej drodze doświadcza się trudności, to jest rozumienie, że to jest pewien rodzaj krzyża, który przychodzi. Z tym trzeba się liczyć. Obok tej trudności jest także wiele satysfakcji i radości…

Na zakończenie ksiądz biskup udzielił pasterskiego błogosławieństwa. Uroczystość zakończyła się wspólnym obiadem.

Opr. ks. Andrzej Jaworski