Powyższe słowa znanej religijnej piosenki są najlepszym podsumowaniem wyjazdu integracyjnego zorganizowanego dla wolontariuszy Caritas Archidiecezji Lubelskiej, który miał miejsce od 26 czerwca do 2 lipca b.r. w Domu Zawierzenia w Firleju.

Wspólna „firlejowska przygoda” rozpoczęła się w dniu, w którym zabrzmiał ostatni dzwonek szkolny.  Wtedy to ponad  stuosobowa grupa młodzieży w wieku od 13 do 19 lat rozpoczęła tygodniowe wczaso- rekolekcje w Domu Zawierzenia. Mimo iż większość z nich znała się od dawna, to dołączyła do nas  grupa nowych wolontariuszy Caritas! Niemała w tym zasługa Asi – organizatorki wyjazdu, która zadbało o to, aby każdy wolontariusz miał pewność, że będąc w Firleju jest we właściwym miejscu.

W każdym dniu wypoczynku odprawiana była Eucharystia celebrowana przez ks. Marcina Grzesiaka- wicedyrektora Caritas Archidiecezji Lubelskiej.

– Na pewno każdy wyjazd z Caritas, w którym ma okazje zabrać głos wicedyrektor ks. Marcin, to pewna reaktywacja dla duszy. Czuje się, że chce się żyć i ma się dla kogo żyć – tak też właśnie było w Firleju – opowiada wolontariuszka Iza.

Te dwa zdania, idealnie opisują uczucia naszych wolontariuszy. Każdy z nich przeżył coś zupełnie innego.

Czas wypoczynku to również czas atrakcji. Opalanie, kąpiele wodne, gry terenowe i zawody sportowe to już „obowiązek”, ale w tym roku zostały przygotowane dodatkowe edukacyjne zajęcia. Specjalne warsztaty opracowane przez pracowników naszej Caritas m.in.: 1) Jak nie być łajzą – przeprowadzone przez Magdalenę Pawlak, kierownik Działu Rozwoju Caritas; 2) Gdyby mi się chciało tak jak mi się nie chce – autorstwa koordynatorki wolontariatu Joanny Skólimowskiej; 3 ) Uwolnić Motyla – wg koncepcji Anny Pałki, koordynatorki Szkolnych Kół Caritas; 4) Fundraising- prowadzony przez zawodową fundraiserkę Caritas, Marię Bochenkiewicz.  Każdy z uczestników wyszedł z warsztatu z wiedzą i technikami niezbędnymi podczas wolontariackich przedsięwzięć.

– Wszystkie warsztaty były bardzo ciekawe i pouczające, dzięki nim wzajemnie się poznaliśmy – tak tę nietypową naukę podsumowała Iza, uczestniczka wypoczynku.
Wyjątkowo zapamiętanym wydarzeniem podczas wyjazdu była niedzielna adoracja Najświętszego Sakramentu, która w szczególny sposób poruszyła serca wolontariuszy. Sami później stwierdzili, że „polało się morze łez, pozytywnych oczywiście”.

– W Firleju przeżyłem dwa piękne czuwania, na których poczułem działanie Ducha Świętego, który napełniał każde serce. Wylewał na serca swoją moc i siłę – relacjonował później Łukasz.

Z „oczyszczonymi” sercami wolontariusze weszli w kolejny tydzień wypoczynku. Odwiedzili wieś Dąbrówkę, gdzie zapoznali się z bardzo licznymi atrakcjami tego wyjątkowego miejsca, a następnie udali się do Kamionki na przegląd piosenki religijnej Sacro Song.

Wszystko co dobre, szybko się kończy! Jednak zostają wspomnienia, które na zawsze będą w naszych sercach. Z żalem w sercu ale pełni nadziei i miłości zakończyliśmy warsztato- rekolekcje dla wolontariuszy Caritas Archidiecezji Lubelskiej.

Na koniec, ku pokrzepieniu jeszcze kilka cytatów uczestników wczaso-rekolekcji.
– Nad Firlejem przeżyłem wspaniały tydzień, w ciągu którego zacieśniłem więzi ze starymi przyjaciółmi, jak i zdobyłem nowych. Poznałem także odpowiedzi na wiele nurtujących mnie pytań dotyczących wiary – Staś.

– W Firleju poznałem wielu fajnych ludzi, można tak to ująć, że się nawróciłem. Będę to pamiętać przez dłuuuugie lata, bo to był najlepszy wyjazd jaki przeżyłem – Kacper.

– W tym roku po raz pierwszy miałam okazję uczestniczyć w wakacyjnym wyjeździe wolontariuszy Caritas. Nie był to zwykły obóz czy kolonia. Tutaj wszyscy od razu stanowili jedną wielką rodzinę, która się wspierała i cieszyła z przebywania razem. Z dumą patrzyłam na setkę młodych ludzi, którzy z zapałem i przejęciem porządkowali teren ośrodka, ozdabiali domki i rysowali plakaty. Wszystko po to, by ośrodek na Firlejem stał się bardziej przytulny dla dzieciaków przyjeżdżających na kolonie. Dzięki nim przypomniałam sobie, że wolontariuszem jest się przez cały czas, a nie tylko od święta – Paulina, opiekunka.

Anna Pałka i Izka Kryńska (opracowanie: Mateusz Jocek)